Το αίμα στα χέρια τους

Έρμοι νεκροί, που δεν φροντίσατε από μικροί να γλύψετε κανέναν κώλο, για να μπείτε στο δημόσιο και να κερδίσετε το δικαίωμα να διαδηλώνετε, ενώ οι άλλοι δουλεύουν.

Έρμοι νεκροί, που δεν είχατε γονείς από το Ψυχικό και τα Βριλήσσια, ώστε να είστε αιώνιοι φοιτητές και να τα σπάτε με σπόνσορες!
Έρμοι νεκροί, που η δολοφονία σας έγινε προβοκάτσια στα χείλη των «προστατών» σας, που στο όνομά σας, επικαλέστηκαν την «ομοψυχία» του έθνους, για να καλύψουν τις πομπές και τις απάτες τους.
Έρμοι νεκροί, που σας επικαλέστηκαν ως… αιτία θλίψης, αυτοί που «νανούριζαν» τους δολοφόνους σας.
Έρμοι νεκροί, που ούτε να τους φτύνατε δεν θα θέλατε.
Ας πάρουν στα χέρια τους το αίμα σας. Ας το δουν να κυλάει ανάμεσα από τα δάκτυλά τους. Τόσο αυτοί όσο και οι άλλοι, που μας έριξαν στο χείλος της φωτιάς. Αυτοί που τρίβουν τα χέρια τους καθώς βλέπουν τον εκβαρβαρισμό μιας κοινωνίας, τους κανιβάλους, που μας βλέπουν σαν αριθμούς που εισρέουν στα χαρτοφυλάκιά τους.
Το αίμα όμως και στα χέρια όλων αυτών, των επαγγελματιών που μετά από λίγες μόνο ώρες από τον θάνατό σας έσπευσαν να προσπαθήσουν να διαστρέψουν την πραγματικότητα. Όπως αυτός ο κλασσικός ο μαλάκας, ο νεοέλληνας που δεν ξέρω γιατί, αλλά νομίζω ότι είναι δημόσιος υπάλληλος, ο οποίος σε βίντεο που παίζεται, φωνάζει στους άνδρες της αστυνομίας και στους πυροσβέστες: «Πείτε στη μάνα ότι το παιδί της είναι καλά», σίγουρος ότι οι τρεις νεκροί είναι μία φήμη, που το σύστημα διέσπειρε για να του διαταράξει την… μεγαλειώδη πορεία του. Και στα δικά του χέρια, μερικές σταγόνες απ’ το αίμα σας.
Τυχεροί είστε, που δεν βγήκε ακόμη κανένας να σας κατηγορήσει ότι επίτηδες πεθάνατε, για να προβοκάρετε τις «επαναστατικές δυνάμεις».

Δημήτρης Παπαγεωργίου